14.8.21
12.10.17
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΥΤΡΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ SPA
Τα νερά των φυσικών ή ιαματικών πηγών είναι νερά, που πηγάζουν μέσα από πετρώματα και βράχους που βγαίνουν από τα έγκατα της γης. Είναι εμπλουτισμένα με μεταλλικά συστατικά όπως νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, θείο, σίδηρο, ράδιο, ιώδιο και αέρια όπως διοξείδιο του άνθρακα, υδρόθειο, άζωτο, οξυγόνο και υδρογόνο.
Τα νερά αυτά έχουν διάφορους βαθμούς οξύτητας και είναι όξινα ή αλκαλικά ή και ουδέτερα. Έτσι μια πηγή μπορεί να χαρακτηριστεί θειούχος αλκαλική ή χλωρονατριούχος ή όξινη ή ραδιούχος. Οι τύποι των υδροθεραπειών που εφαρμόζονται σε λουτροπόλεις σε όλο τον κόσμο είναι πολλοί και διαφορετικοί.
21.9.17
Ελβετοί επιστήμονες βρήκαν τον χαμένο αρχαίο Ναό της Αρτέμιδος στην Εύβοια (βίντεο)
Μια ελβετική ομάδα αρχαιολόγων στην Ελλάδα έκανε ένα θεαματικό εύρημα: τον ναό της Αρτέμιδος, ένα διάσημο ανοιχτό ιερό της αρχαιότητας.
Οι ερευνητές αναζητούν το ιερό για περισσότερο από έναν αιώνα. Η τοποθεσία βρέθηκε στους πρόποδες του λόφου των Παλαιοεκκλησίων κοντά στην μικρή ψαροχώρι Αμάρυνθος στο ελληνικό νησί της Εύβοιας. Είναι περίπου 10 χιλιόμετρα από τον τόπο όπου ο ναός θεωρήθηκε λανθασμένα ότι βρίσκεται.
Από το 2007, η αναζήτηση του ιερού έχει καθοδηγηθεί από τον Karl Reber, καθηγητή στο Universty της Λωζάννης και διευθυντή της Ελβετικής Σχολής Αρχαιολογίας στην Αθήνα.
Οι ερευνητές βρήκαν τμήματα ενός τεράστιου τείχους που χρονολογείται από την κλασική εποχή, το οποίο πιστεύουν ότι ανήκει στην στοά ή στην στοά που κτίστηκε κοντά στον ναό.
Οι ερευνητές βρήκαν τμήματα ενός τεράστιου τείχους που χρονολογείται από την κλασική εποχή, το οποίο πιστεύουν ότι ανήκει στην στοά ή στην στοά που κτίστηκε κοντά στον ναό.
Η Εύβοια ή η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας στην περιοχή και τον πληθυσμό μετά την Κρήτη. Το στενό Euripus Strait το χωρίζει από τη Βοιωτία στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σε γενικές γραμμές, είναι ένα μακρύ και στενό νησί. έχει μήκος περίπου 180 χιλιόμετρα και κυμαίνεται από 50 χιλιόμετρα έως 31 χιλιόμετρα. Ο γεωγραφικός προσανατολισμός του είναι από βορειοδυτικά έως νοτιοανατολικά και διασχίζεται σε όλο το μήκος του από μια οροσειρά, η οποία αποτελεί μέρος της αλυσίδας που δεσμεύει τη Θεσσαλία στα ανατολικά και συνεχίζεται νότια της Εύβοιας στα πανέμορφα νησιά της Άνδρου, της Τήνου και της Μυκόνου .
Αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της περιφερειακής μονάδας της Εύβοιας, η οποία περιλαμβάνει επίσης τη Σκύρο και μια μικρή περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Στην Αμάρυνθο ξεκίνησαν εξερευνητικές τομές το 2012 και η ελβετική ομάδα έφερε στο φως μεγαλύτερο τμήμα του κτιρίου.
Τώρα, αφού βρήκαν επίσης αντικείμενα με επιγραφές, είναι βέβαιοι ότι βρήκαν την τοποθεσία της Αρτέμιδος Αμαρυνθίας, η οποία ήταν το τελικό σημείο της ετήσιας πομπής ανθρώπων από την πόλη που πέρασε πια την ευημερούσα εμπορική πόλη της Ερέρειας, σε απόσταση 10χλμ.
Πραγματοποίησαν ένα φεστιβάλ προς τιμήν της Αρτέμιδος, της άθικτης θεάς του κυνηγιού στην ελληνική μυθολογία. Λατρευόταν ως θεότητα της Αμάρυνθου, η οποία παίρνει το όνομά της από έναν Ερετρανό άνδρα ο οποίος ήταν αστραφτερός από την Άρτεμις.
Τα τεχνουργήματα που ανακαλύφθηκαν με επιγραφές υποδεικνύουν ότι αυτή είναι η περιοχή της Άρτεμης Αμάρυνθιας. που ήταν το τελικό σημείο της ετήσιας πομπής των ανθρώπων από την πόλη της Eretrea, 10 χιλιόμετρα μακριά.
Ο αρχαίος πολιτισμός πραγματοποίησε ένα φεστιβάλ προς τιμήν της Άρτεμις. που ήταν η θεά του κυνηγιού στην ελληνική μυθολογία. Λατρεύτηκε ως θεότητα της Αμάρυνθου. που παίρνει το όνομά του από έναν Ερετριανό άνδρα ο οποίος ήταν αστραφτερός με την Άρτεμις.
Στην Αμάρυνθο ξεκίνησαν εξερευνητικές τομές το 2012 και η ελβετική ομάδα έφερε στο φως μεγαλύτερο τμήμα του κτιρίου.Τώρα, αφού βρήκαν επίσης αντικείμενα με επιγραφές, είναι βέβαιοι ότι βρήκαν την τοποθεσία της Αρτέμιδος Αμαρυνθίας, η οποία ήταν το τελικό σημείο της ετήσιας πομπής ανθρώπων από την πόλη που πέρασε πια την ευημερούσα εμπορική πόλη της Ερέρειας, σε απόσταση 10χλμ.
Πραγματοποίησαν ένα φεστιβάλ προς τιμήν της Αρτέμιδος, της άθικτης θεάς του κυνηγιού στην ελληνική μυθολογία. Λατρευόταν ως θεότητα της Αμάρυνθου, η οποία παίρνει το όνομά της από έναν Ερετρανό άνδρα ο οποίος ήταν αστραφτερός από την Άρτεμις.
Τα τεχνουργήματα που ανακαλύφθηκαν με επιγραφές υποδεικνύουν ότι αυτή είναι η περιοχή της Άρτεμης Αμάρυνθιας. που ήταν το τελικό σημείο της ετήσιας πομπής των ανθρώπων από την πόλη της Eretrea, 10 χιλιόμετρα μακριά.
Ο αρχαίος πολιτισμός πραγματοποίησε ένα φεστιβάλ προς τιμήν της Άρτεμις. που ήταν η θεά του κυνηγιού στην ελληνική μυθολογία. Λατρεύτηκε ως θεότητα της Αμάρυνθου. που παίρνει το όνομά του από έναν Ερετριανό άνδρα ο οποίος ήταν αστραφτερός με την Άρτεμις.
Πηγή/Βιβίογραφία/Φωτογραφία
http://www.ancientencyclopedia.com
Euboea /juːˈbiːə/ is a transliteration from the Ancient Greek: Εύβοια, Euboia [eúboja], while Evia and Evvia reflect the Modern Greek pronunciation [ˈevia].
Edward Gibbon, The Decline and Fall of the Roman Empire, J.B. Bury, ed., Methuen, 1898 p. 6:390, footnote 69
https://en.wikipedia.org
Gregory, Timothy E.; Ševčenko, Nancy Patterson (1991). "Euboea". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 736–737. ISBN 978-0-19-504652-6.
Euboea /juːˈbiːə/ is a transliteration from the Ancient Greek: Εύβοια, Euboia [eúboja], while Evia and Evvia reflect the Modern Greek pronunciation [ˈevia].
Edward Gibbon, The Decline and Fall of the Roman Empire, J.B. Bury, ed., Methuen, 1898 p. 6:390, footnote 69
https://en.wikipedia.org
Gregory, Timothy E.; Ševčenko, Nancy Patterson (1991). "Euboea". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 736–737. ISBN 978-0-19-504652-6.
https://www.swissinfo.ch
Lane Fox, Robin. Travelling Heroes (London: Penguin, 2008) passim
http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/ElAnt/V1N2/powell
Thucydides: History of the Peloponnesian War. I 15.
John David Lewis. Nothing Less than Victory: Decisive Wars and the Lessons of History Princeton University Press, 25 jan. 2010 ISBN 1400834309 p 34
Lazenby, p. 248–253
Norwich, John Julius. Byzantium: The Decline and Fall (New York: Alfred A. Knopf, 1996) p. 116
Lane Fox, Robin. Travelling Heroes (London: Penguin, 2008) passim
http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/ElAnt/V1N2/powell
Thucydides: History of the Peloponnesian War. I 15.
John David Lewis. Nothing Less than Victory: Decisive Wars and the Lessons of History Princeton University Press, 25 jan. 2010 ISBN 1400834309 p 34
Lazenby, p. 248–253
Norwich, John Julius. Byzantium: The Decline and Fall (New York: Alfred A. Knopf, 1996) p. 116
Swiss scholars locate lost ancient Temple of Artemis on Greek island of Evia (video)
A Swiss-led team of archaeologists in Greece has made a spectacular find: the temple of Artemis, a famous open-air sanctuary of antiquity.
Researchers have been looking for the sanctuary for more than a century. The site was found at the foot of the Paleoekklisies hill near the small fishing town of Amarynthos on the Greek island of Euboea. It’s about 10km from the place where the temple was wrongly thought to be located.
Since 2007, the search for the sanctuary has been led by Karl Reber, a professor at the Universty of Lausanne and director of the Swiss School of Archaeology in Athens.
Researchers found parts of a massive wall dating back to the classical era, which they believe belongs to the stoa or portico built near the temple.
Euboea or Evia (Greek: Εύβοια, Evvoia, Ancient Greek: Εὔβοια, Eúboia) is the second-largest Greek island in area and population, after Crete. The narrow Euripus Strait separates it from Boeotia in mainland Greece. In general outline it is a long and narrow island; it is about 180 kilometres (110 mi) long, and varies in breadth from 50 kilometres (31 mi) to 6 kilometres (3.7 mi). Its geographic orientation is from northwest to southeast, and it is traversed throughout its length by a mountain range, which forms part of the chain that bounds Thessaly on the east, and is continued south of Euboea in the lofty islands of Andros, Tinos and Mykonos.
It forms most of the regional unit of Euboea, which also includes Skyros and a small area of the Greek mainland.
Exploratory trenches were opened in Amarynthos in 2012, and the Swiss team brought to light a bigger part of the building.
Now, after also finding artefacts with inscriptions, they are sure that they have located the site of the Artemis Amarynthia, which was the end point of the annual procession of people from the once prosperous trading city of Eretrea, 10km away.
They held a festival in honour of Artemis, the untameable goddess of hunting in Greek mythology. She was worshipped as the patron goddess of Amarynthos, which takes its name from an Eretrean man who was besotted by Artemis.
loading...
Artifacts that were discovered with inscriptions indicate that this is the site of Artemis Amarynthia; which was the end point of the annual procession of people from the once prosperous trading city of Eretrea; 10km away.
The ancient civilization held a festival in honor of Artemis; who was the goddess of hunting in Greek mythology. She was worshiped as the patron goddess of Amarynthos; which takes its name from an Eretrean man who was besotted with Artemis.
The upper gymnasium of ancient Eretria
Source/Bibliography/Photography
http://www.ancientencyclopedia.com
Euboea /juːˈbiːə/ is a transliteration from the Ancient Greek: Εύβοια, Euboia [eúboja], while Evia and Evvia reflect the Modern Greek pronunciation [ˈevia].
Edward Gibbon, The Decline and Fall of the Roman Empire, J.B. Bury, ed., Methuen, 1898 p. 6:390, footnote 69
https://en.wikipedia.org
Gregory, Timothy E.; Ševčenko, Nancy Patterson (1991). "Euboea". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 736–737. ISBN 978-0-19-504652-6.
Euboea /juːˈbiːə/ is a transliteration from the Ancient Greek: Εύβοια, Euboia [eúboja], while Evia and Evvia reflect the Modern Greek pronunciation [ˈevia].
Edward Gibbon, The Decline and Fall of the Roman Empire, J.B. Bury, ed., Methuen, 1898 p. 6:390, footnote 69
https://en.wikipedia.org
Gregory, Timothy E.; Ševčenko, Nancy Patterson (1991). "Euboea". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 736–737. ISBN 978-0-19-504652-6.
https://www.swissinfo.ch
Lane Fox, Robin. Travelling Heroes (London: Penguin, 2008) passim
http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/ElAnt/V1N2/powell
Thucydides: History of the Peloponnesian War. I 15.
John David Lewis. Nothing Less than Victory: Decisive Wars and the Lessons of History Princeton University Press, 25 jan. 2010 ISBN 1400834309 p 34
Lazenby, p. 248–253
Norwich, John Julius. Byzantium: The Decline and Fall (New York: Alfred A. Knopf, 1996) p. 116
Lane Fox, Robin. Travelling Heroes (London: Penguin, 2008) passim
http://scholar.lib.vt.edu/ejournals/ElAnt/V1N2/powell
Thucydides: History of the Peloponnesian War. I 15.
John David Lewis. Nothing Less than Victory: Decisive Wars and the Lessons of History Princeton University Press, 25 jan. 2010 ISBN 1400834309 p 34
Lazenby, p. 248–253
Norwich, John Julius. Byzantium: The Decline and Fall (New York: Alfred A. Knopf, 1996) p. 116
20.9.17
Scientists rediscover ancient Greek 'weapon of war' snake in Sicily
The Javelin Sand Boa was used as a projectile against enemy ships
The rediscovery of an Ancient Greek snake species in Italy was announced on Thursday in the scientific journal Acta Herpetologica.
Scientists in Italy have rediscovered a type of snake which was used by the ancient Greeks as a weapon of war during sea battles.
They used to throw it at their enemies so as to create panic and confusion.
The Javelin Sand Boa, officially known as Eryx jaculus, had not been recorded in Italy for 80 years, as Telegraph reports.
However, snake experts decided to investigate and found the species, as locals claimed that this type of snake appeared in Sicily.
loading...
They believe the snake may have been introduced to Sicily in ancient times, when the island was colonised by the Greeks and it was found close to the sites of two ancient battles.
The rediscovery of the species in Italy was announced in Acta Herpetologica, a scientific journal.
“The Greeks used to use snakes as projectiles, hurling them at enemy ships before attacking in order to create confusion and fear,” Gianni Insacco, one of the researchers, told the news agency Ansa.
“In general they used vipers that had had their venom removed. Alternatively they would use similar species, like the sand boa.”
The species is also found in Greece, the southern Balkans, North Africa and the Middle East.
16.9.17
Βρέθηκαν σκελετοί σε τύμβο της αρχαίας ελληνικής πόλης Πάριον στην Τουρκία
Το Πάριον (κατ. Παριανός) ήταν αρχαία ελληνική πόλη της βορείου Μυσίας, στην πεδιάδα της Αδράστειας, στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελλησπόντου. Υπήρξε έδρα βοηθητικού επισκόπου της εμβελείας της Μητρόπολης της Κυζίκου. Η πόλη υπήρξε αποικία της Ερετρίας και της Πάρου (από την οποία πήρε και το όνομά της). Στην συνέχεια έγινε μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας (ιδρύθηκε το 477 π.Χ.). Κατά την ελληνιστική περίοδο προσαρτήθηκε στο βραχύβιο βασίλειο του Λυσιμάχου και πολύ αργότερα στο βασίλειο της Περγάμου. Αργότερα οι Ρωμαίοι την κατέστησαν αποικία τους (Colonia) της επαρχίας της Ασίας. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. το Πάριον ανήκε στην βυζαντινή επαρχία του Ελλησπόντου.
Οι σκελετοί συνολικά 24 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού, έχουν ανακαλυφθεί από έναν τάφο θάλαμου που άνοιξε κατά τη διάρκεια των φετινών ανασκαφών στην αρχαία πόλη του Παρισιού στη βορειοδυτική επαρχία του Τσανάκκαλε.
Το μυστήριο αυτού του πολυ-ταφικού τάφου, που εξέπληξε τους αρχαιολόγους και εκτιμάται ότι χρονολογείται από το 1ο έως το 3ο αιώνα, θα λυθεί με ανθρωπολογικές έρευνες που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο έτος.
Το μυστήριο αυτού του πολυ-ταφικού τάφου, που εξέπληξε τους αρχαιολόγους και εκτιμάται ότι χρονολογείται από το 1ο έως το 3ο αιώνα, θα λυθεί με ανθρωπολογικές έρευνες που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο έτος.
Οι φετινές ανασκαφές ολοκληρώθηκαν πρόσφατα αφού ξεκίνησαν στις 3 Ιουλίου στην αρχαία πόλη Πάγιο των 2.600 ετών, που βρίσκεται στο χωριό Kemer της περιοχής Biga.
Με επικεφαλής τον Πανεπιστημιακό Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ondokuz Mayıs, ο καθηγητής Βεντάτ Κελές, οι ανασκαφές έφεραν νέα ευρήματα φέτος. Ανάμεσά τους, ο πιο ενδιαφέρων ήταν οι σκελετοί που βρέθηκαν σε έναν τάφο θάλαμο. Ο τάφος ανακαινίστηκε το 2011 κατά τη διάρκεια παράνομων ανασκαφών και ο τελευταίος τάφος ανοίχτηκε φέτος.
"Ένας τοίχος θάλαμος αποκαλύφθηκε εδώ το 2011. Ξεκινήσαμε ανασκαφές την ίδια χρονιά και βρήκαμε έξι τάφων των 2600 χρόνων θάλασσας. Οι αρχιτεκτονικές τους είναι παρόμοιες μεταξύ τους. Αλλά ιδιαίτερα αυτό που άνοιξα φέτος και ονομάστηκε OM-5 είναι πολύ ενδιαφέρον από την άποψη της μεθόδου ταφής του. Παρόλο που τα άλλα πέντε έχουν τα ίδια αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, οι μέθοδοι ταφής τους είναι διαφορετικές. Βρήκαμε τους σκελετούς 23 ενηλίκων και ένα παιδί μέσα σε αυτό ", δήλωσε ο Keleş.
Με επικεφαλής τον Πανεπιστημιακό Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ondokuz Mayıs, ο καθηγητής Βεντάτ Κελές, οι ανασκαφές έφεραν νέα ευρήματα φέτος. Ανάμεσά τους, ο πιο ενδιαφέρων ήταν οι σκελετοί που βρέθηκαν σε έναν τάφο θάλαμο. Ο τάφος ανακαινίστηκε το 2011 κατά τη διάρκεια παράνομων ανασκαφών και ο τελευταίος τάφος ανοίχτηκε φέτος.
"Ένας τοίχος θάλαμος αποκαλύφθηκε εδώ το 2011. Ξεκινήσαμε ανασκαφές την ίδια χρονιά και βρήκαμε έξι τάφων των 2600 χρόνων θάλασσας. Οι αρχιτεκτονικές τους είναι παρόμοιες μεταξύ τους. Αλλά ιδιαίτερα αυτό που άνοιξα φέτος και ονομάστηκε OM-5 είναι πολύ ενδιαφέρον από την άποψη της μεθόδου ταφής του. Παρόλο που τα άλλα πέντε έχουν τα ίδια αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, οι μέθοδοι ταφής τους είναι διαφορετικές. Βρήκαμε τους σκελετούς 23 ενηλίκων και ένα παιδί μέσα σε αυτό ", δήλωσε ο Keleş.
Σημείωσε ότι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι θάφτηκαν σε μια εποχή μεταξύ του 1ου και του 3ου αιώνα. "Μας δείχνει ότι υπήρξε σημαντική δημογραφική αύξηση στο Παρίσι κατά τη διάρκεια αυτών των ετών. Τα κρανία των 15 σκελετών βρέθηκαν στη μία πλευρά του τάφου. Επτά θάφτηκαν προς βορειοανατολική κατεύθυνση. Βρήκαμε επίσης τον σκελετό ενός παιδιού. Η ύπαρξη έξι θάμνων θάλαμων δίπλα στο άλλο δείχνει ότι άνθρωποι με ειδικές καταστάσεις είχαν θαφτεί στον τομέα αυτό ", πρόσθεσε.
Ο καθηγητής είπε ότι βρήκαν επίσης κάποια αντικείμενα μέσα στους τάφους, τα οποία τέθηκαν ως δώρα για τους νεκρούς.
loading...
"Βρήκαμε αρχαία αντικείμενα, όπως τρία μπουκάλια δακρύων, ένα από τα οποία είναι ένα ποτήρι, ένα πιάτο, ένας αμφορέας και μια κανάτα. Βρήκαμε επίσης ένα strigil, που χρησιμοποιείται από τους αρχαίους ανθρώπους για να καθαρίσουν το σώμα τους ", πρόσθεσε.
Ο Κέλες δήλωσε ότι έκλεισαν τους τάφους των θαλάμων για να αποτρέψουν τις ζημιές τους, προσθέτοντας ότι οι σκελετοί θα αφαιρεθούν το επόμενο έτος.
Πηγή / Φωτογραφία / Βιβλιογραφία
Ο Κέλες δήλωσε ότι έκλεισαν τους τάφους των θαλάμων για να αποτρέψουν τις ζημιές τους, προσθέτοντας ότι οι σκελετοί θα αφαιρεθούν το επόμενο έτος.
Πηγή / Φωτογραφία / Βιβλιογραφία
http://www.ancientencyclopedia.com
Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 950
P. Frisch (ed.), Die Inschriften von Parion (Bonn, 1983) (Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 25).
https://en.wikipedia.org
Herbermann, Charles, ed. (1913). "Parium". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton.
Skeletons found in tomb of the ancient Greek city Parion in Turkey
Parium (or Parion; Greek: Πάριον) was a Greek city of Adrasteia in Mysia on the Hellespont. Its bishopric was a suffragan of Cyzicus, the metropolitan see of the Roman province of Hellespontus
Founded in 709 B.C., the ancient city of Parion is located in the village of Kemer in the township of Biga in Çanakkale province of Turkey, currently. A major coastal city with two harbors in the Roman period, Parion had intensive relations with Thrace and Anatolia throughout history. This was the main customs station through which all Istanbul-bound goods from Greece and the Aegean had to pass.
The skeletons of a total of 24 people, including one child, have been unearthed from a chamber tomb opened during this year’s excavations in the ancient city of Parion in the northwestern province of Çanakkale.
The mystery of this multi-burial tomb, which has surprised archaeologists and is estimated to date back to a period between the 1st and 3rd centuries, will be solved by anthropologic researches to be carried out next year.
This year’s excavations have recently ended after they were initiated on July 3 in the 2,600-year-old ancient city of Parion, located in the Biga district’s Kemer village.
Headed by Ondokuz Mayıs University Archaeology Department Professor Vedat Keleş, the excavations unearthed new findings this year. Among them, the most interesting one was the skeletons found in a chamber grave. The tomb was unearthed in 2011 during illegal excavations and the last tomb was opened this year.
“A chamber tomb was uncovered here in 2011. We started excavations in the same year and found six 2,600-year-old chamber tombs. Their architectures are similar to each other. But particularly the one that we opened this year and named OM-5 is very interesting in terms of its burial method. Even though the other five have the same architectural features, their burial methods are different. We found the skeletons of 23 adults and a child inside this one,” Keleş said.
He noted that they believe the people were buried at a time between the 1st and 3rd centuries. “It shows us that there was a significant demographic increase in Parion during those years. The skulls of 15 skeletons were found on one side of the tomb. Seven were buried in the northeast direction. We also found the skeleton of a child. The existence of six chamber tombs next to each other shows that people with special statuses were buried in this field,” he added.
The professor said they also found some objects inside the tombs, which were put as gifts for the dead.
loading...
“We found ancient items, including three tear bottles, one of which is a glass, a plate, an amphora and a pitcher. We also found a strigil, used by ancient people to clean their bodies,” he added.
Keleş said they closed the chamber tombs to prevent damages on them, adding that the skeletons will be removed next year.
Source/Photography/Bibliography
http://www.ancientencyclopedia.com
Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 950
P. Frisch (ed.), Die Inschriften von Parion (Bonn, 1983) (Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 25).
https://en.wikipedia.org
Herbermann, Charles, ed. (1913). "Parium". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton.
Source/Photography/Bibliography
http://www.ancientencyclopedia.com
Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 950
P. Frisch (ed.), Die Inschriften von Parion (Bonn, 1983) (Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 25).
https://en.wikipedia.org
Herbermann, Charles, ed. (1913). "Parium". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton.
15.9.17
Αρχαίο Ελληνικό μπιμπερό 2000 ετών βρέθηκε στην Τουρκία
Ένα αρχαίο ελληνικό μπιμπερό ηλικίας 2.000 ετών ανακαλύφθηκε την Τρίτη στην περιοχή Biga της επαρχίας Çanakkale της Δυτικής Τουρκίας.
Η ανακάλυψη έγινε κατά τις εκσκαφές σε περιοχές της ελληνιστικής περιόδου παλαιάς πόλης του Παρίου.
Μέλος της ομάδας ανασκαφής Parion Antique City και Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο Atatürk, Χασάν Κάσαογλου, δήλωσε ότι το μπιμπερό είχε μια μόνο λαβή και μία πιπίλα που μοιάζει με στόμιο.
"Αυτά τα μπουκάλια χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των αρχαίων ρωμαϊκών χρόνων πριν από 2.000 χρόνια ως εξοπλισμό για τη διατροφή των παιδιών με γάλα ή φαγητό", δήλωσε ο Kasaoğlu
Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο, τέτοια μπουκάλια θα μπορούσαν μερικές φορές να ανακαλυφθούν σε τάφους μωρών σε περιοχές που χρονολογούνται από την πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο. Είπε ότι έμειναν στους τάφους ως ταφικά δώρα, προσθέτοντας ότι τα μπουκάλια ήταν εξοπλισμός που χρησιμοποιείται στην καθημερινή ζωή.
Ο Kasaoğlu είπε επίσης ότι τα αρχικά μπιμπερό είχαν συνήθως όγκο 50-100 χιλιοστόλιτρα.
"Τα προϊόντα κατασκευάστηκαν έτσι ώστε ένα μωρό να μπορεί να πίνει οποιοδήποτε υγρό ή παιδικό φαγητό από αυτό, όλα φτιαγμένα από ψημένο πηλό." Ο πηλός χυτεύεται πιέζοντας, έπειτα καίγεται και είναι έτοιμος για χρήση ", πρόσθεσε ο Kasaoğlu.
2,000-year-old ancient Greek baby bottle unearthed in Turkey’s Çanakkale
The discovery was made during excavation works in areas of the Hellenistic period antique port city of Parion.
Member of the Parion Antique City excavation team and Assistant Professor of Archeology Department at Atatürk University, Hasan Kasaoğlu, said the baby bottle had a single handle and a pacifier-like spout.
"These bottles were used during ancient Roman times 2,000 years ago as equipment to feed babies milk or food. These are earthenware produced as a result of firing," Kasaoğlu said, adding that such bottles could be found in areas dating back to early Roman period.
According to the archeologist, such bottles could sometimes be discovered in baby tombs in areas dating back to early Roman period. He said they were left in tombs as burial gifts, adding that the bottles were equipment used in daily life.
Kasaoğlu also said that the ancient baby bottles usually had a volume of 50-100 milliliters.
"The products were made so that a baby could drink any liquid or baby food from it. They are all made from baked clay. The clay is molded by pressing, then fired and ready for use," Kasaoğlu added.
Source/Bibliography/Photography
http://www.ancientencyclopedia.com
Source/Bibliography/Photography
http://www.ancientencyclopedia.com
14.9.17
Οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν σκοπίμως ναούς στις περιοχές των σεισμικών ρηγμάτων, υποστηρίζει Βρετανός επιστήμονας
Στη νέα μελέτη του υποστηρίζει ότι τα σεισμικά ρήγματα στην περιοχή του Αιγαίου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να αποκτήσουν συγκεκριμένες περιοχές ιερή σημασία και να ανεγερθούν σε αυτές σημαντικοί ναοί και πόλεις.
Στο παρελθόν, ορισμένοι επιστήμονες είχαν υποστηρίξει ότι οι Δελφοί είχαν αποκτήσει την ξεχωριστή θέση τους στην αρχαία ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό χάρη σε μια ιερή πηγή και σε αέρια που εκλύονταν από ένα σεισμικό ρήγμα. Ένας σεισμός κατέστρεψε το ιερό των Δελφών το 373 π.Χ., αλλά ο ναός κτίσθηκε ξανά στο ίδιο σημείο, όπως επισημαίνει ο βρετανός ερευνητής.
Ο Στιούαρτ θεωρεί όμως ότι οι Δελφοί δεν αποτελούσαν εξαίρεση και ότι άλλες τοποθεσίες όπως οι Μυκήνες, η Έφεσος, η Κνίδος και η Ιεράπολις είχαν επίσης αποκτήσει ξεχωριστό «στάτους» εξαιτίας της παρουσίας γειτονικών ρηγμάτων.
Όπως δήλωσε «πάντα θεωρούσα ότι ήταν κάτι περισσότερο από σύμπτωση το γεγονός πως πολλές σημαντικές τοποθεσίες στον κόσμο του Αιγαίου βρίσκονται ακριβώς πάνω από ρήγματα που προκλήθηκαν λόγω σεισμικής δραστηριότητας. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν μεγάλη αξία στις θερμοπηγές που δημιουργούνται από σεισμούς, ίσως , όμως η κατασκευή ναών και πόλεων κοντά σε αυτά τα μέρη να ήταν πιο συστηματική από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί».
Η μελέτη καταγράφει αντιστοιχίες μεταξύ ενεργών ρηγμάτων και αρχαίων ελληνικών πόλεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, στη σημερινή δυτική Τουρκία. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις, ορισμένα ρήγματα φαίνονται να περνούν κυριολεκτικά μέσα από την 'καρδιά' μερικών ιερών κτισμάτων.
«Δεν υποστηρίζω ότι κάθε ιερή τοποθεσία στην αρχαία Ελλάδα κτίσθηκε πάνω σε ένα ρήγμα. Όμως μολονότι σήμερα η σχέση μας με τους σεισμούς είναι πλήρως αρνητική, πάντα ξέραμε ότι σε βάθος χρόνου οι σεισμοί δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν. Οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν απίστευτα έξυπνοι άνθρωποι και πιστεύω πως θα είχαν αναγνωρίσει αυτή τη σημασία των σεισμών και θα ήθελαν οι πολίτες τους να επωφεληθούν από αυτούς» ανέφερε ο Στιούαρτ.
Στο παρελθόν, ορισμένοι επιστήμονες είχαν υποστηρίξει ότι οι Δελφοί είχαν αποκτήσει την ξεχωριστή θέση τους στην αρχαία ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό χάρη σε μια ιερή πηγή και σε αέρια που εκλύονταν από ένα σεισμικό ρήγμα. Ένας σεισμός κατέστρεψε το ιερό των Δελφών το 373 π.Χ., αλλά ο ναός κτίσθηκε ξανά στο ίδιο σημείο, όπως επισημαίνει ο βρετανός ερευνητής.
Ο Στιούαρτ θεωρεί όμως ότι οι Δελφοί δεν αποτελούσαν εξαίρεση και ότι άλλες τοποθεσίες όπως οι Μυκήνες, η Έφεσος, η Κνίδος και η Ιεράπολις είχαν επίσης αποκτήσει ξεχωριστό «στάτους» εξαιτίας της παρουσίας γειτονικών ρηγμάτων.
Όπως δήλωσε «πάντα θεωρούσα ότι ήταν κάτι περισσότερο από σύμπτωση το γεγονός πως πολλές σημαντικές τοποθεσίες στον κόσμο του Αιγαίου βρίσκονται ακριβώς πάνω από ρήγματα που προκλήθηκαν λόγω σεισμικής δραστηριότητας. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν μεγάλη αξία στις θερμοπηγές που δημιουργούνται από σεισμούς, ίσως , όμως η κατασκευή ναών και πόλεων κοντά σε αυτά τα μέρη να ήταν πιο συστηματική από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί».
Η μελέτη καταγράφει αντιστοιχίες μεταξύ ενεργών ρηγμάτων και αρχαίων ελληνικών πόλεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, στη σημερινή δυτική Τουρκία. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις, ορισμένα ρήγματα φαίνονται να περνούν κυριολεκτικά μέσα από την 'καρδιά' μερικών ιερών κτισμάτων.
«Δεν υποστηρίζω ότι κάθε ιερή τοποθεσία στην αρχαία Ελλάδα κτίσθηκε πάνω σε ένα ρήγμα. Όμως μολονότι σήμερα η σχέση μας με τους σεισμούς είναι πλήρως αρνητική, πάντα ξέραμε ότι σε βάθος χρόνου οι σεισμοί δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν. Οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν απίστευτα έξυπνοι άνθρωποι και πιστεύω πως θα είχαν αναγνωρίσει αυτή τη σημασία των σεισμών και θα ήθελαν οι πολίτες τους να επωφεληθούν από αυτούς» ανέφερε ο Στιούαρτ.
loading...
Seismic faults and sacred sanctuaries in Aegean antiquity
Source/Bibliography/Photography
Provided by: University of Plymouth
Earthquake faults may have played key role in shaping the culture of ancient Greece
Delphi, the famous ancient sanctuary and temple complex, was once thought of as the navel of the world. It was partially destroyed by an earthquake in 373 B.C., and then rebuilt in precisely the same place, atop a fault line, which gave rise to the intoxicating gases and sacred spring there.
Scientists have previously connected these geothermal features with the site’s spiritual importance, but Ian Stewart, director of the university’s Sustainable Earth Institute, believes the site is emblematic of a larger trend. Other examples of sacred sites intentionally built on fault lines, he suggests, may include Mycenae, Ephesus, Cnidus, and Hierapolis.
Scientists have previously connected these geothermal features with the site’s spiritual importance, but Ian Stewart, director of the university’s Sustainable Earth Institute, believes the site is emblematic of a larger trend. Other examples of sacred sites intentionally built on fault lines, he suggests, may include Mycenae, Ephesus, Cnidus, and Hierapolis.
“I have always thought it more than a coincidence that many important sites are located directly on top of fault lines created by seismic activity,” Stewart said in a statement released by the University. “The Ancient Greeks placed great value on hot springs unlocked by earthquakes, but perhaps the building of temples and cities close to these sites was more systematic than has previously been thought.” That said, there are many ancient sacred sites on stabler ground, and many faults that don’t host temples.
Stewart believes that the ancient Greeks saw earthquakes as a mixed blessing. “[They] were incredibly intelligent people,” he said. “I believe they would have recognized the significance [of these fault lines] and wanted their citizens to benefit from the properties they created.” Modern Greece is a little more wary of the properties created by seismic activity—every new home or building is built with stringent anti-earthquake measures.
loading...
Seismic faults and sacred sanctuaries in Aegean antiquity
Source/Bibliography/Photography
Provided by: University of Plymouth
The orchestra and the first series of theater seats were discovered in Ancient Thouria
The findings of the excavations in Ancient Thouria are impressive, and the magnificent ancient theater slowly descends into light. The excavation period for this year was completed with significant - as they were characterized - results that give a significant outlook for the continuation.
It is also estimated that this particular ancient theater is one of the largest.
According to archaeologist Xeni Arapogiannis: "The significance of the revelation and the existence of an ancient theater is enormous for the region as well. And so much exaltation will be given to this region, the Municipality of Kalamata and the whole area. It will be a great vista of the site with great developments in the future ".
As for the excavation that took place this summer at the Ancient Theater, he said: "It went very well with significant and impressive results, as the whole orchestra of Ancient Theater was revealed with all the first row of seats. Now we can have a very impressive and impressive picture of ancient theater. "
Altogether this year, 3 archaeologists, 9 laborers and an architect worked.
As for the excavation that took place this summer at the Ancient Theater, he said: "It went very well with significant and impressive results, as the whole orchestra of Ancient Theater was revealed with all the first row of seats. Now we can have a very impressive and impressive picture of ancient theater. "
Altogether this year, 3 archaeologists, 9 laborers and an architect worked.
As for the next goal, it is "to be able to continue the excavation to give the largest possible share to the public and then to the restoration study and, of course, the restoration."
As for the funding of the excavation, according to Mrs. Arapogianni, it mainly comes from the George and Victoria Karelia Foundation, as well as from the Municipality of Kalamata, the Kapetan Vasilis and Karmen Konstantakopoulos Foundation as well as the Region of the Peloponnese, which contributes to the improvement of the the image of the ancient, in their projection, mainly in the area of Asklepieion.
The important contribution of all members of the Friends of Ancient Thurias and the Ephorate of Antiquities of Messinia was emphasized.
As for the funding of the excavation, according to Mrs. Arapogianni, it mainly comes from the George and Victoria Karelia Foundation, as well as from the Municipality of Kalamata, the Kapetan Vasilis and Karmen Konstantakopoulos Foundation as well as the Region of the Peloponnese, which contributes to the improvement of the the image of the ancient, in their projection, mainly in the area of Asklepieion.
The important contribution of all members of the Friends of Ancient Thurias and the Ephorate of Antiquities of Messinia was emphasized.
Archaeologist Xenia Arapoyianni spoke of the whole course and the expectations, while for today the Ariochori Cultural Association had prepared a small celebration in honor of the whole group and its work.
loading...
Source/Bibliography/Photographyhttp://best-tv.gr
https://www.eleftheriaonline.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ENGLISH Μυθολογία Αρχαία Ελληνική Βιβλιογραφία | Πρόσωπα | Αίσωπος | Έργα του Αισώπου Αἰσώπου Μῦθοι Κατὰ τὴν ἔκδοσιν... -
ENGLISH Γοργίας | Έργα του Γοργία | Αρχαία Ελληνική Βιβλιογραφία Ρητορικός έπαινος των νεκρών Η επίδραση του Γοργία στη δ... -
ΕΛΛΗΝΙΚΑ Sites in Greece | Greek Sites Worldwide Byzantium (Greek: Βυζάντιον Byzántion) was an ancient Greek colony on the s...