Το αρχαίο ελληνικό Θέατρο, κατασκευάστηκε κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα κάτω από τον Ιέρωνα τον 2ο, . Την εποχή των αυτοκρατόρων έγιναν στο θέατρο σημαντικές αλλαγές και επεκτάσεις. Κάτω από τους Ρωμαίους κατά πάσα πιθανότητα τον 2ο μετά Χριστό αιώνα, επεκτάθηκε για τους αγώνες μονομαχίας της αρχαίας Ρώμης. Αυτό το θέατρο προσφέρει στους θεατές με το σύνολο της οροσειράς της Αίτνα και την γαλάζια θάλασσα στο βάθος ένα πραγματικό και με λόγια απερίγραπτο, ονειρευτό όμορφο θέαμα. Αυτό το Θέατρο είναι χωρίς αμφιβολία πολύτιμο κόσμημα από ανθρώπινα και ελληνικά χέρια κατασκευασμένο, που αντανακλά με το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας στην καταπράσινη ηρεμία των κοιλάδων και την κάτασπρη κορυφή της Αίτνας.
Σήμερα προσφέρει η πόλη στους απογόνους ένα ασύγκριτο και απανταχού φημισμένο πανόραμα. Τη θέση του αρχαίου Ταυρομενίου επέχει η κωμόπολη Ταορμίνα, πολυσύχναστο τουριστικό κέντρο τόσο για το εξαίρετο κλίμα της όσο για τις αρχαιότητές της, ιδιαίτερα το Ελληνικό Θέατρο, 214 μέτρα πάνω από τη θάλασσα ανάμεσα σε δύο περιοχές, που έχει χωρητικότητα για 30.000 θεατές.
Κάτοψη του αρχαίου θεάτρου στο Ταυρομένιο (Ταορμίνα), Σικελία.
Grundrißs des Theaters zu Tauromenion 1823 HORNER, Johann Jakob. Bilder des griechischen Alterthums oder Darstellung der berühmtesten Gegenden und der wichtigsten Kunstwerke des alten Griechenlandes, Ζυρίχη, Orell, Füssli and Co., M.D.CCC.XXIII [=1823]
But by far the most remarkable monument remaining at Taormina is the Ancient theatre, which is one of the most celebrated ruins in Sicily, on account both of its remarkable preservation and its beautiful location. It is built for the most part of brick, and is therefore probably of Roman date, though the plan and arrangement are in accordance with those of Greek, rather than Roman, theatres; whence it is supposed that the present structure was rebuilt upon the foundations of an older theatre of the Greek period. With a diameter of 109 metres (358 ft) (after an expansion in the 2nd century), this theatre is the second largest of its kind in Sicily (after that of Syracuse); it is frequently used for operatic and theatrical performances and for concerts. The greater part of the original seats have disappeared, but the wall which surrounded the whole cavea is preserved, and the proscenium with the back wall of the scena and its appendages, of which only traces remain in most ancient theatres, are here preserved in singular integrity, and contribute much to the picturesque effect, as well as to the interest, of the ruin. From the fragments of architectural decorations still extant we learn that it was of the Corinthian order, and richly ornamented. Some portions of a temple are also visible, converted into the church of San Pancrazio, but the edifice is of small size.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου