Αρχαία Ελληνική Βιβλιογραφία
Έργα του Αισχύλου
Έργα του Αισχύλου
Ο Αισχύλος ήταν δραματικός ποιητής. Γεννήθηκε το 525 π.Χ. ή το 524 π.Χ. στην Ελευσίνα.
Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70ή Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίστηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα και του Χοιρίλου. Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών, ενώ είχε και δυο αδέλφια, που επίσης πολέμησαν στη μάχη του Μαραθώνα, τον Αμυνία και τον Κυναίγειρο. Ο τελευταίος μάλιστα πέθανε στον Μαραθώνα στη προσπάθεια του να κρατήσει με τα χέρια του, καθώς ήταν χειροδύναμος και πιθανότατα παλαιστής, ένα πλοίο των Περσών πριν βγει στα ανοιχτά. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό και ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά και ερμηνεύεται από αυτήν. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Σύμφωνα με τον G. Thomson ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματά του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες. Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Όλα τα προηγούμενα πρέπει να εξετάζονται μαζί με την πιθανή συμμετοχή του στα Ελευσίνια Μυστήρια, στη λατρεία της Δήμητρας και της Περσεφόνης. Στην ακμή της ζωής του ταξίδεψε στη Σικελία, στην αυλή του Ιέρωνα, ενός ισχυρού άρχοντα που καλούσε μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του στις Συρακούσες. Εκεί πιθανολογείται ότι παρουσίασε για δεύτερη φορά τους Πέρσες. Ταξίδεψε και δεύτερη φορά στη Σικελία πιθανώς εξαιτίας της διαφωνίας του με το αθηναϊκό κοινό - όπως παρουσιάζεται σε ένα χωρίο στους Βατράχους του Αριστοφάνη. Πέθανε στη Γέλα το 456/455 π.Χ.. Λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της και μετά να τη φάει. Οι Αθηναίοι εξασφάλισαν την υστεροφημία του μεγάλου δραματικού ποιητή, ψηφίζοντας νόμο σύμφωνα με τον οποίο επιτρεπόταν όποιος ήθελε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό με έργα του Αισχύλου. Οι δύο γιοι του, Ευαίων και Ευφορίων, έγραψαν επίσης τραγωδίες, όπως και ο Φιλοκλής, γιος της αδελφής του. Ο Ευφορίων φέρεται ότι νίκησε μάλιστα και τον πατέρα του και τον Σοφοκλή στους δραματικούς αγώνες.
Όταν πέθανε, ο Αισχύλος, ζήτησε να στηθεί στο τάφο του ένα επίγραμμα που έγραφε:
Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ενώ παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70ή Ολυμπιάδα (499/496 π.Χ.), όταν διαγωνίστηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα και του Χοιρίλου. Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών, ενώ είχε και δυο αδέλφια, που επίσης πολέμησαν στη μάχη του Μαραθώνα, τον Αμυνία και τον Κυναίγειρο. Ο τελευταίος μάλιστα πέθανε στον Μαραθώνα στη προσπάθεια του να κρατήσει με τα χέρια του, καθώς ήταν χειροδύναμος και πιθανότατα παλαιστής, ένα πλοίο των Περσών πριν βγει στα ανοιχτά. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό και ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά και ερμηνεύεται από αυτήν. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Σύμφωνα με τον G. Thomson ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματά του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες. Ο ίδιος θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Όλα τα προηγούμενα πρέπει να εξετάζονται μαζί με την πιθανή συμμετοχή του στα Ελευσίνια Μυστήρια, στη λατρεία της Δήμητρας και της Περσεφόνης. Στην ακμή της ζωής του ταξίδεψε στη Σικελία, στην αυλή του Ιέρωνα, ενός ισχυρού άρχοντα που καλούσε μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του στις Συρακούσες. Εκεί πιθανολογείται ότι παρουσίασε για δεύτερη φορά τους Πέρσες. Ταξίδεψε και δεύτερη φορά στη Σικελία πιθανώς εξαιτίας της διαφωνίας του με το αθηναϊκό κοινό - όπως παρουσιάζεται σε ένα χωρίο στους Βατράχους του Αριστοφάνη. Πέθανε στη Γέλα το 456/455 π.Χ.. Λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, την οποία είχε ρίξει από ψηλά ένας αετός, προκειμένου να σπάσει το καβούκι της και μετά να τη φάει. Οι Αθηναίοι εξασφάλισαν την υστεροφημία του μεγάλου δραματικού ποιητή, ψηφίζοντας νόμο σύμφωνα με τον οποίο επιτρεπόταν όποιος ήθελε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό με έργα του Αισχύλου. Οι δύο γιοι του, Ευαίων και Ευφορίων, έγραψαν επίσης τραγωδίες, όπως και ο Φιλοκλής, γιος της αδελφής του. Ο Ευφορίων φέρεται ότι νίκησε μάλιστα και τον πατέρα του και τον Σοφοκλή στους δραματικούς αγώνες.
Όταν πέθανε, ο Αισχύλος, ζήτησε να στηθεί στο τάφο του ένα επίγραμμα που έγραφε:
Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε κεῦθει
μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας·
ἀλκὴν δ' εὐδόκιμον Mαραθώνιον ἄλσος ἄν εἴποι
καὶ βαθυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.
Στα νεότερα ελληνικά:
Τον γιο του Ευφορίωνα τον Αθηναίο Αισχύλο
κρύβει νεκρόν το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια·
την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος
κι ο Μήδος ο ακούρευτος οπού καλά την ξέρει.
Επίσης δύο επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας(VII 255 και X 110) αποδίδονται στον Αισχύλο. Ένα από αυτά βρίσκεται και στην Ανθολογία του Πλανούδη
Δραματικοί αγώνες
Από τα επιγραφικά στοιχεία που διαθέτουμε η πρώτη του νίκη στους δραματικούς αγώνες των Μεγάλων Διονυσίων σημειώνεται το 484 π.Χ. και την ακολούθησαν άλλες 12. Στο λεξικό Σούδα αναφέρονται 28 νίκες, γεγονός που οδηγεί στην υπόθεση ότι έργα του κέρδισαν την πρώτη θέση και μετά θάνατον, εφόσον βέβαια ο αριθμός 28 μας έχει παραδοθεί σωστά. Το 472 π.Χ. πήρε την νίκη στην Αθήνα με το έργο του Πέρσες. Το 468 π.Χ. διαγωνίστηκε με τον Σοφοκλή και πήρε τη δεύτερη θέση, αλλά τον επόμενο χρόνο (467 π.Χ.) νίκησε με τη Θηβαϊκή τριλογία και το 458 π.Χ. με την Ορέστεια.
Έργα
Πέρσαι (472 π.Χ.)
Επτά επί Θήβας (467 π.Χ.)
Ικέτιδες (463 ; π.X.)
Προμηθεύς Δεσμώτης (;)
Ορέστεια (458 π.Χ.)
Αγαμέμνων
Χοηφόροι
Ευμενίδες
Το έργο Προμηθεύς Δεσμώτης αμφισβητείται ότι είναι του Αισχύλου, και ενδεχομένως να ανήκει στον γιο του τον Ευφορίωνα. Τα έργα του επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής. Μέσα σε αυτούς ήτανε ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε και ο Καρλ Μαρξ.
Από τα επιγραφικά στοιχεία που διαθέτουμε η πρώτη του νίκη στους δραματικούς αγώνες των Μεγάλων Διονυσίων σημειώνεται το 484 π.Χ. και την ακολούθησαν άλλες 12. Στο λεξικό Σούδα αναφέρονται 28 νίκες, γεγονός που οδηγεί στην υπόθεση ότι έργα του κέρδισαν την πρώτη θέση και μετά θάνατον, εφόσον βέβαια ο αριθμός 28 μας έχει παραδοθεί σωστά. Το 472 π.Χ. πήρε την νίκη στην Αθήνα με το έργο του Πέρσες. Το 468 π.Χ. διαγωνίστηκε με τον Σοφοκλή και πήρε τη δεύτερη θέση, αλλά τον επόμενο χρόνο (467 π.Χ.) νίκησε με τη Θηβαϊκή τριλογία και το 458 π.Χ. με την Ορέστεια.
Έργα
Πέρσαι (472 π.Χ.)
Επτά επί Θήβας (467 π.Χ.)
Ικέτιδες (463 ; π.X.)
Προμηθεύς Δεσμώτης (;)
Ορέστεια (458 π.Χ.)
Αγαμέμνων
Χοηφόροι
Ευμενίδες
Το έργο Προμηθεύς Δεσμώτης αμφισβητείται ότι είναι του Αισχύλου, και ενδεχομένως να ανήκει στον γιο του τον Ευφορίωνα. Τα έργα του επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής. Μέσα σε αυτούς ήτανε ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε και ο Καρλ Μαρξ.
Αυτά είναι τα υπόλοιπα 71 έργα που αποδίδονται στον Αισχύλο, που είναι γνωστά σε εμάς:
Αλκμήνη
Αμυμώνη
Οι Τοξότες Παρθένοι
Οι Αργιες Παρθένες
Η Αργώ, με τίτλο, επίσης, οι κωπηλάτες
Αταλάντα
Αθάμας
Συνοδούς του νυμφώνα
Ανάθεση των όπλων
Βάκχες
Βασσαραι
Η κοκαλο-τροφοσυλλεκτών
Οι Καβειροι
Καλλιστώ
Οι Κάρες, επίσης, με τίτλο Ευρώπη
κερκύονας
Παιδιά του Ηρακλή
Κίρκη
Οι γυναίκες της Κρήτης
Κύκνο
η Δαναΐδες
Κόρες του Ήλιου
Κόρες του Φορκς
οι απόγονοι
οι Ηδώνων
οι Αιγύπτιοι
οι Συνοδοί
Γλαύκος του Πόντου
Γλαύκος του Potniae
Υψιπύλη
Ιφιγένεια
Ιξιον
Λάιο
Οι Λημνιακής γυναίκες
Το λιοντάρι
Λυκούργος
Μέμνων
Οι άνδρες της Ελευσίνας
οι Αγγελιοφόροι
οι Μυρμιδόνες
οι Μυσούς
Νεμέα
Η Net-Draggers
Οι Νοσηλευτές του Διονύσου
Ωρείθυια
Παλαμήδης
Πηνελόπη
Πενθέα
Περχεβιδες
Φιλοκτήτης
Φινέας
Οι φρυγική γυναίκες
Πολυδέκτης
οι Ιέρειες
Προμηθέας η πυρκαγιά στον κομιστή
Προμηθέας η φωτιά Kindler
Προμηθέας Χωρίς περιορισμούς
Πρωτεύς
Σεμέλη, με τίτλο, επίσης, το νερό-Φορείς
Σίσυφου το Κυνηγι
Σίσυφος η Πέτρα-Roller
Οι θεατές, επίσης, με τον τίτλο Αθλητές από τα Ίσθμια
η Σφίγγα
Το πνεύμα-παίζουνε
Τήλεφος
Οι Θρακικές γυναίκες
Ζύγιση των ψυχών
Οι γυναίκες της Aetna (δύο εκδόσεις)
Οι γυναίκες της Σαλαμίνας
Ξαντριοι
οι Νέοι
Αλκμήνη
Αμυμώνη
Οι Τοξότες Παρθένοι
Οι Αργιες Παρθένες
Η Αργώ, με τίτλο, επίσης, οι κωπηλάτες
Αταλάντα
Αθάμας
Συνοδούς του νυμφώνα
Ανάθεση των όπλων
Βάκχες
Βασσαραι
Η κοκαλο-τροφοσυλλεκτών
Οι Καβειροι
Καλλιστώ
Οι Κάρες, επίσης, με τίτλο Ευρώπη
κερκύονας
Παιδιά του Ηρακλή
Κίρκη
Οι γυναίκες της Κρήτης
Κύκνο
η Δαναΐδες
Κόρες του Ήλιου
Κόρες του Φορκς
οι απόγονοι
οι Ηδώνων
οι Αιγύπτιοι
οι Συνοδοί
Γλαύκος του Πόντου
Γλαύκος του Potniae
Υψιπύλη
Ιφιγένεια
Ιξιον
Λάιο
Οι Λημνιακής γυναίκες
Το λιοντάρι
Λυκούργος
Μέμνων
Οι άνδρες της Ελευσίνας
οι Αγγελιοφόροι
οι Μυρμιδόνες
οι Μυσούς
Νεμέα
Η Net-Draggers
Οι Νοσηλευτές του Διονύσου
Ωρείθυια
Παλαμήδης
Πηνελόπη
Πενθέα
Περχεβιδες
Φιλοκτήτης
Φινέας
Οι φρυγική γυναίκες
Πολυδέκτης
οι Ιέρειες
Προμηθέας η πυρκαγιά στον κομιστή
Προμηθέας η φωτιά Kindler
Προμηθέας Χωρίς περιορισμούς
Πρωτεύς
Σεμέλη, με τίτλο, επίσης, το νερό-Φορείς
Σίσυφου το Κυνηγι
Σίσυφος η Πέτρα-Roller
Οι θεατές, επίσης, με τον τίτλο Αθλητές από τα Ίσθμια
η Σφίγγα
Το πνεύμα-παίζουνε
Τήλεφος
Οι Θρακικές γυναίκες
Ζύγιση των ψυχών
Οι γυναίκες της Aetna (δύο εκδόσεις)
Οι γυναίκες της Σαλαμίνας
Ξαντριοι
οι Νέοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου