Ancient Hellas: Ολβία Ποντική ή Βορυσθένης

Ολβία Ποντική ή Βορυσθένης είναι η αρχαία ελληνική πόλη που ιδρύθηκε από τους ανθρώπους Milet στο 647 - 646 π.Χ., στις όχθες των εκβολών Δνείπερου-Bug, 50 χιλιόμετρα νότια από το σύγχρονο Νικολάεφ.

Η πόλη των αρχαίων Ελλήνων, σας περιμένει μετά από 2.500 χρόνια. Στενά δρομάκια και σπίτια, ναούς, μουσείο, τάφοι είναι μια καλή συνταγή για την ευτυχία.

Η αρχαία ελληνική πόλη διέθετε γυμνάσιο, θέατρο, γήπεδο, λουτρά, 33 στρέμματα εδάφος, 330 εκτάρια νεκρόπολη και το νησί Μπερεζάν, όπου το Ζ αιώνα π.Χ. ήταν ο πρώτος αρχαίος ελληνικός οικισμός που εμφανίστηκε στις νότιες θαλάσσιες περιοχές της Μαύρης Θάλασσας.

Η αρχαία πόλη ήταν περικυκλωμένη από φυλές Σκυθών. Οι Σκύθες-αγρότες ζούσαν στα νότια του οικισμού, που ονομάζεται από τον Ηρόδοτο Ελληνο-Σκύθες.

Το εργαστήριο και τα κτήματα στην νεκρόπολη της πόλης αποκαλύπτουν τα μυστικά της καθημερινότητας των ανθρώπων που ζούσαν στην πόλη.

Ιστορία

Οι άποικοι όπως μας πληροφορεί ο Ευσέβιος ο Καισαρείας, φαίνεται πως αρχικά εγκαταστάθηκαν στην απέναντι νησίδα το σημερινό Μπερεζάν, αλλά σταδιακά πέρασαν απέναντι στις εκβολές του Μπουγκ, ιδρύοντας την Ολβία.

Η πόλη είχε κόψει από νωρίς νομίσματα φτιαγμένα σε σχήμα βέλους γεγονός που δείχνει πως η αποικία είχε σταθεροποιηθεί κατά τον 6ο αιώνα π.Χ και είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με τους γειτονικούς λαούς.

Στην Ολβία υπήρχε ναός αφιερωμένος στον Απόλλωνα Δελφίνιο. Οι κάτοικοι εκτός από τον Απόλλωνα λάτρευαν και τον Αχιλλέα, ως θεό. Ο Ηρόδοτος επισκέφτηκε την πόλη κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και έχει διασώσει μία περιγραφή της πόλης. Την εποχή αυτή η Ολβία είχε φτιάξει νομίσματα σε σχήμα δελφινιών που αναπηδούσαν στο νερό. Τα νομίσματα-δελφίνια αντικατέστησαν γρήγορα τα προηγούμενα νομίσματα με μορφή βέλους.

Η Ολβία πολιορκήθηκε το 331 π.Χ. από τον στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ζωπυρίωνα, χωρίς τελικά αυτός να καταφέρει να κυριεύσει την πόλη. Τον 3ο αιώνα π.Χ. η πόλη αρχίζει να παρακμάζει. Αρχικά κατακτήθηκε από τον βασιλιά Σκίλουρο της Σκυθίας και στη συνέχεια συμπεριλήφθηκε στο βασίλειο του Πόντου, του Βασιλιά Μιθριδάτη. Τον 3ο αιώνα μ.Χ. η πόλη δέχτηκε απανωτές επιθέσεις, αρχικά των Γετών και στην συνέχεια των Γότθων, με αποτέλεσμα μέχρι τα μέσα του 4ου αιώνα να εγκαταλειφθεί εντελώς.

Περιγραφή

Τα ερείπια της πόλης αντανακλούν μια ευήμερη και καλά σχεδιασμένη πόλη. Χτίστηκε σε ένα τριγωνικό σχήμα κατά μήκος ενός άξονα Βορρά-Νότου.

Η κάτω πόλη, η περιοχή εγκαταστάθηκαν αρχικά από τους Έλληνες αποίκους, βρισκόταν κατά μήκος των εκβολών και ήταν κατάλληλη για τις λιμενικές εγκαταστάσεις. Με την ταχεία ανάπτυξη της ο οικισμός επεκτάθηκε σε όλη την πόλη. Η κεντρική πλατεία, ή αγορά, βρισκόταν ακριβώς στο κέντρο της πόλης, με τις κύριες αστικές δομές, ένα γυμνάσιο, ένα θέατρο, ένας ιππόδρομος, και ένα σύνθετο ναού γύρω από το ξενοδοχείο. Η πόλη απλώνεται σε ένα ορθογώνιο πλέγμα τυπικό των ελληνικων (Μιλήσιων) αποικιακών πόλεων, με κύρια οδική αρτηρία που διατρέχει κατά μήκος της πάνω πόλης. Αγάλματα θεών, ηρώων και εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες στους κεντρικούς δρόμους. Δρόμοι και μια σκάλα συνέδεε την άνω και την κάτω πόλη.

Η πόλη είχε υδραγωγεία και πολυάριθμες στέρνες για νερό. Το απόγειο της τεχνικής των κτιρίων ήρθε κατά τον 5ο-4ο αιώνα π.Χ.. Τα δημόσια κτίρια και τα σπίτια πλουσίων ήταν ενισχυμένα με περισσότερους ιωνικούς και δωρικούς κίονες και κιονόκρανα καθώς και άλλα αρχιτεκτονικά στολίδια που έδωσαν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στην πόλη.

Μνημία

Ερείπια της πόλης

Θέατρο

Δρόμος

Γυμνάσιο

Δικαστήριο

Τα τεχνουργήματα της πόλης βρίσκονται στην Αγία Πετρούπολη στο Ερμιτάζ, στο Μουσείο Ιστορίας της Μόσχας, στο Εθνικό Μουσείο του Κιέβου από την Ιστορία της Ουκρανίας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Odesa, στο Περιφερειακών Μουσείο Μελετών Mykolaiv, στο Περιφερειακών Μουσείο Μελετών Kherson, και κάποια στα μουσεία της Δυτική Ευρώπη και της Βόρειας Αμερικής.